Hoi Conny,
Dori (Rori) is alweer 2 weken bij ons, t lijkt al geregeld alsof het nooit anders is geweest!!
Van alle honden die we gehad hebben vinden we haar tot nu toe wel de makkelijkste!
Ze slaapt s’nacht rustig op een stoel in de kamer, maakt weinig kapot zelfs, ook al is ze flink aan het wisselen met tanden en kiezen.
Ze wil nog niet graag van huis; wandelen in het Kattebosje vind ze wisselend leuk; als we mensen/kinderen en/of andere honden tegenkomen is ze eerst afwachtend, maar gaat daarna graag spelen met hen.
Als we samen met iemand+hond oplopen loopt ze gewoon door en speelt wat, doet zelfs haar behoeftes al in t bos.
Als we geen gezelschap hebben stopt ze vaak, bekijkt de omgeving langdurig, gaat dan wel verder, maar soms alleen als ik haar met n koekje lok.
de weg naar huis weet ze al; die loopt ze veel sneller en is ook heel uitgelaten als we weer thuis zijn.
Wij kenden dat niet zo van onze andere puppen, maar zij is dus écht nog een baby.
In de auto is ze nog wel bang, en ook wagenziek; ze kwijlt dan erg veel.
Maar sinds ik haar op schoot neem, en dan Ttouch oorwerk doe, én heel lekkere kip of leverworst geef, begint ze het al minder erg te vinden.
Ze leert snel, accepteert ook snel dat iets niet mag of dat ze bv. niet echt bang hoeft te zijn voor iets.
Donderdag jl. zijn we naar de 1e puppycursus les geweest ( Erica van Mill; Steggerda) vond ze erg leuk , wij ook, Erica heeft een prettige aanpak.
We zijn deze weken veel thuis, maar even n kwartiertje alleen zijn accepteerde ze ook al.
Met Pasen gaan we naar het vakantiehuisje in Ansen, daar kan ze lekker in een omheinde tuin spelen, ze vind het daar prettig, hebben we al gemerkt.
Verder eigenlijk geen nieuws; op de foto’s kun je wel zien dat ze niet meer zo héél erg bang is, én zelfs al een beetje brutaal!
Met spelen is ze erg sociaal, maar ze zorgt er toch voor dat ze haar speelgoed weer terug krijgt als n andere hond ze pakt.
En, op t strandje de Heide, pakte ze zelfs al een paar keer n bal af van een grote Labrador.
Fijne Paasdagen alvast!
Groetjes,
Margreet en Willem
Dori (Rori) is alweer 2 weken bij ons, t lijkt al geregeld alsof het nooit anders is geweest!!
Van alle honden die we gehad hebben vinden we haar tot nu toe wel de makkelijkste!
Ze slaapt s’nacht rustig op een stoel in de kamer, maakt weinig kapot zelfs, ook al is ze flink aan het wisselen met tanden en kiezen.
Ze wil nog niet graag van huis; wandelen in het Kattebosje vind ze wisselend leuk; als we mensen/kinderen en/of andere honden tegenkomen is ze eerst afwachtend, maar gaat daarna graag spelen met hen.
Als we samen met iemand+hond oplopen loopt ze gewoon door en speelt wat, doet zelfs haar behoeftes al in t bos.
Als we geen gezelschap hebben stopt ze vaak, bekijkt de omgeving langdurig, gaat dan wel verder, maar soms alleen als ik haar met n koekje lok.
de weg naar huis weet ze al; die loopt ze veel sneller en is ook heel uitgelaten als we weer thuis zijn.
Wij kenden dat niet zo van onze andere puppen, maar zij is dus écht nog een baby.
In de auto is ze nog wel bang, en ook wagenziek; ze kwijlt dan erg veel.
Maar sinds ik haar op schoot neem, en dan Ttouch oorwerk doe, én heel lekkere kip of leverworst geef, begint ze het al minder erg te vinden.
Ze leert snel, accepteert ook snel dat iets niet mag of dat ze bv. niet echt bang hoeft te zijn voor iets.
Donderdag jl. zijn we naar de 1e puppycursus les geweest ( Erica van Mill; Steggerda) vond ze erg leuk , wij ook, Erica heeft een prettige aanpak.
We zijn deze weken veel thuis, maar even n kwartiertje alleen zijn accepteerde ze ook al.
Met Pasen gaan we naar het vakantiehuisje in Ansen, daar kan ze lekker in een omheinde tuin spelen, ze vind het daar prettig, hebben we al gemerkt.
Verder eigenlijk geen nieuws; op de foto’s kun je wel zien dat ze niet meer zo héél erg bang is, én zelfs al een beetje brutaal!
Met spelen is ze erg sociaal, maar ze zorgt er toch voor dat ze haar speelgoed weer terug krijgt als n andere hond ze pakt.
En, op t strandje de Heide, pakte ze zelfs al een paar keer n bal af van een grote Labrador.
Fijne Paasdagen alvast!
Groetjes,
Margreet en Willem