Beste Conny,

Het gaat goed met Misho. Hij is erg ingenomen met zijn baasje en dit is geheel wederzijds 🙂 Misho moest eerst wel flink wennen. De eerste paar dagen durfde hij niet zo goed naar binnen te gaan als hij eenmaal in de tuin was. En wanneer we hem een halsbandje om wilden doen kroop hij weg in een hoekje. Gelukkig klikte het meteen tussen Misho en Picola en zij heeft hem laten zien dat het allemaal oké is: dat hij nu een fijne plek heeft om te wonen, dat wanneer je aangelijnd wordt dit betekend dat je erop uit gaat met je baasje en dat het baasje een vriend is.

Picola heeft ondertussen ook al veel ervaring met het luizenleventje zoals de meeste huisdieren het hier kennen, natuurlijk 🙂 Dat Misho nog niet zo goed weet wat wel en niet mag lijkt ze wel grappig te vinden. Dan rent Misho bijvoorbeeld als een dolle door huis en daagt haar uit om me te doen en dan zie je Picola kijken met van die glunderende oogjes maar ze geeft geen kik. ‘Rennen doe je in de tuin’, volgens Piek. Dat doen ze dan ook met veel plezier samen. Misho is trouwens supersnel en behendig: Henk hoeft de tuin niet meer te schoffelen 🙂 Na al dat rennen en gek doen vindt Misho het fijn om lekker op de bank bij te tanken. Hij ligt dan graag op zijn rug met zijn pootjes in de lucht.

De kat heeft het allemaal een poosje van een afstand bekeken en dacht er het zijn van. Hij vond Misho waarschijnlijk wat een druktemaker maar hij heeft hem inmiddels wel geaccepteerd. Hij loopt al onder Misho door en geeft hem dan kopjes. Als Misho slaapt besnuffelt hij het hondje maar andersom mag dat (nog) niet. De kat is en blijft de baas natuurlijk 🙂

Ondertussen heeft Misho al veel beleefd en veel geleerd. Tuigje aan doen is geen probleem meer. Autorijden vindt hij leuk. De kennismaking met Doc ging ook goed. Misho heeft al veel mooie wandelingen in de buitengebieden gemaakt en Henk maakt hem langzaamaan wegwijs in de wijk waar ze wonen. Misho is een pienter hondje, een lieverd en een dikke boef. Kortom: een kanjer!

Groetjes!